Karta utworu Kupujesz utwór w wersji z linią melodyczną, bez zmiany tonacji (w takiej wersji jak prezentowana w DEMO). Kliknij w przycisk dodaj do koszyka. Możliwość zakupu utworu bez linii melodycznej, oraz w zmienionej tonacji. Pojawi się w następnym kroku. LIST DO MATKI – Gosia Markiewicz(podkład muzyczny)(cover Violetty Villas /Do Ciebie mamo/)Mamo, smutno tu i pusto,drzewa inne rosnąi ciszy nikt nie zna tu. Mamo, nie myśl, że się skarżę,żal mi tylko marzeńz dziecięcych dni, moich dni. Widzę znów nasz dom... Wyszukiwanie Płatności U nas możesz w szybki i bezpieczny sposób zapłacić przez Internet korzystając z płatności online. Bądź przebojowy Chcesz być na bieżąco informowany o nowościach naszego serwisu? Dzięki nam śpiewaj najpopularniejsze przeboje! Zapisz się! Wasze przeboje Napisz, których utworów brakuje na naszej stronie.

Chciałbym przedstawić informacje przedstawione w pomponiku i oto skrót: Katarzyna Bovery dopiero niedawno wyznała, że jednym z powodów, które przyśpieszyły jej decyzję o rezygnacji ze śpiewania i wyjeździe do Toronto, był jej konflikt z… Violettą Villas. Niewiele osób wie, że jeden z największych hitów Violetty – piosenka „Do ciebie mamo” – powstał na zamówienie… Katarzyny Bovery. Villas, bez pytania koleżanki o zgodę, po prostu nagrała utwór jako swój, choć Katarzyna zapłaciła za niego kompozytorowi i autorowi tekstu! „Bardzo chciałam zadedykować jakąś piosenkę pamięci mojej mamy. Zamówiłam kompozycję, zapłaciłam za nią własnymi pieniędzmi, ale nie zdążyłam jej nagrać ze względu na wyjazd w trasę za ocean. Jakież było moje rozgoryczenie, gdy po powrocie usłyszałam „Do ciebie mamo” w wykonaniu Violetty Villas. Zrobiłam w radiu awanturę, ale nikt się nie przejął… Właśnie wtedy podjęłam decyzję, by wyjechać z Polski na zawsze” – powiedziała w 2019 roku magazynowi „Chorzów Miasto Kultury”. A tak przedstawiają to sami twórcy piosenki w „Cyfrowej Bibliotece Piosenki Polskiej” Adam Skorupka miał 23 lata, kiedy odważył się zadebiutować jako kompozytor. Tygodnik młodzieży wiejskiej „Zarzewie” ogłosił z okazji piętnastolecia Polski Ludowej konkurs na piosenkę. Pan Adam napisał muzykę, panowie Łebkowski i Werner słowa. Ku zaskoczeniu wszystkich, efekt wspólnej pracy zatytułowany „Z gitarą przez ramię” zdobył pierwsze miejsce i został nagrany przez niezwykle wtedy popularnego piosenkarza Tadeusza Woźniakowskiego. Co robić z tak pięknie rozpoczęta karierą? Kontynuować. Ta nagroda, opowiada kompozytor, dodała mi skrzydeł. Chociaż studiowałem kompozycję u prof. Witolda Rudzińskiego, bałem się zmierzyć z muzyką rozrywkową. Teraz jednak poczułem się namaszczony. Wyszukałem w zapiskach temat muzyczny, który wydał mi się obiecujący, zostawiłem nuty moim wypróbowanym autorom i pojechałem na wakacje. Wracam, a tu piosenka gotowa, ale niestety zmieniona. Starałem się unikać długich wyrazów, bo to się źle śpiewa, i wszędzie gdzie mogłem wstawiałem jednosylabowce. Czytam tekst, a tam na samym początku „mamo”, czyli już nie tak. Pozmieniali mi rytm, ale generalnie zaakceptowałem to, a potem nawet spodobało mi się co napisali. To był rodzaj listu, niby westchnienia, niby modlitwy do matki. Powstał problem komu te piosenkę dać. Po pierwszych doświadczeniach z Tadeuszem Woźniakowskim, dobrze byłoby poszukać równie gwiazdorskiego wykonania. Po naradzie stwierdzono, że może Violetta Villas. Sprawa była o tyle ułatwiona, że Adam Skorupka miał „dojście” do artystki. Jako kontrabasista jeździł z zespołem akompaniującym polskim wykonawcom. Jedną z takich tras, po południu Związku Radzieckiego odbył właśnie towarzysząc pani Villas. Trzy miesiące koncertów, piękne widoki, Może Czarne, niebo niebieskie, w każdym razie po tym tournée państwo byli już w przyjaźni. Trzeba tu przypomnieć, że Violetta Villas, w tamtym czasie śpiewała skoczne, beztroskie piosenki w rodzaju Serduszko_puka_w_rytmie_cha-cha, albo „Dla ciebie miły”, a tu przychodzi kolega z takim dość rzewnym repertuarem. Wydaje się jednak, że doszło do wydarzenia przełomowego w jej karierze. Choć nie od razu jednak zdała sobie sprawę z wartości tego co przynosi jej Adam Skorupka. Nawet jej się to spodobało, wspomina kompozytor, chciała jednak dodać coś swojego. „Wiesz Adaś”, powiedziała, „żeby to nie było takie nudne, to może ja w tym fragmencie kiedy trąbka gra solo, ja dołożę swoją wokalizę”. Żeby tylko na wokalizie się skończyło. Przez lata utwór w oryginale niespełna czterominutowy, rozrósł się do kilkunastominutowego misterium. Czego tu nie ma, westchnienia i szlochy, spazmy i szepty, rzucanie się na kolana i zrzucanie garderoby. Niezamierzenie twórcy dali pieśniarce tworzywo, „uwolnili” nową Violettę Villas. A ona świadomie i z premedytacją to tworzywo wykorzystuje. Witold Filler w książce „Tygrysica z Magdalenki” pisze o tym tak: Suknia oczywiście czarna, barwa głosu i postawa niemal modlitewna. Przy drugim refrenie artystka klęka, przy trzecim głos jej dławią łzy. Czy prawdziwe? To wie tylko ona. I teraz nadchodzi moment, kiedy publiczność musi ten szloch odwzajemnić. Musi!!! Ten efekt Villas ma zaplanowany w scenariuszu swojego recitalu. Czasami, gdy odczuwa jakiś psychiczny sprzeciw widza wobec prób ekshibicjonistycznego obnażanie drgań duszy, artystka po prostu intensyfikuje atak: powtarza kolejne canto, powtarza refren. Piosenka, która w oryginale trwa pięć minut, będzie trwać osiem, ale Violetta, musi zwyciężyć. I zawsze zwycięża, poszum zdławionych siorbań odzywa się z widowni coraz silniej, atmosfera staje się, niemal nieuchwytnie, wilgotna. Violetta kończy śpiew, jest spokojna, ale zmęczona. Chyba podobnie jak Harris, czy Kaszpirowski po swoim seansie… Stoi ze schyloną głową, potem krótkim, pozornie spontanicznym i odruchowym ruchem ręki, ociera oczy z łez, brawa trwają. Długie, gorące, bez końca. Czesław Majewski: Bodajże w Zabrzu, gdzie sala koncertowa mieści ponad 2 tysiące osób. Violetta, kończąca „Do ciebie mamo” zaczęła go nagle śpiewać od początku. Zapytana po spektaklu o powód tej improwizacji miała odpowiedzieć: tu jest taka ogromna hala, pomyślałam sobie, że trzeba śpiewać dłużej. A może na tym właśnie polega bycie artystą? I komu wierzyć oceńcie sami !

Zapalę serce twoje swoim pocałunkiem Ja chcę by nas ogarnął dzisiaj płomień z ognia Wiem że nie będzie dla nas nigdzie już ratunku Bo to jest pocałunek,który spala do dna Miłości ogniem serce twoje dziś zdobędę Gdzie tylko pójdziesz -pójdę tam-za tobą wszędzie I już nie może wstrzymać mnie przeszkoda żadna Na drodze którą chcę do ciebie iść To serce moje jest twoje tylko twoje I tobą tak pijane i ciebie tak spragnione To serce moje rozgarnia wszystkie drogi I ciągle biegnie,ciągle biegnie do twych drzwi Stań przy mnie blisko,spójrz prosto w moje oczy Zobaczysz moją radość i łzy moje zobaczysz Stań przy mnie blisko,spójrz prosto w moje oczy I tak jak dawniej,tak jak dawniej całuj mnie Tak całuj mnie,tak całuj mnie Dla ciebie umiem dziś świat zatrzymać w biegu Zapalić różę na martwym białym śniegu Dla ciebie będę zawsze śpiewać o miłości O tej miłości zrodzonej z ognia Posłuchaj słów tych tęsknota je stworzyła Tęsknota nocą tak mówić mnie uczyła Dlatego nigdy nie zapomnisz mojej twarzy Bo złotych włosów moich cień poznałeś już Zapalę serce twoje swoim pocałunkiem Ja chcę by nas ogarnął dzisiaj płomień z ognia Wiem że nie będzie dla nas nigdzie już ratunku Bo to jest pocałunek,który spala do dna Miłości ogniem serce twoje dziś zdobędę Gdzie tylko pójdziesz -pójdę tam-za tobą wszędzie I już nie może wstrzymać mnie przeszkoda żadna Na drodze którą chcę do ciebie iść.

list do matki violetta villas tekst