Udo z indyka pieczone w rękawie - przepis Składniki: udo z indyka (około 1 kg), 3 ząbki czosnku, 2 łyżki oliwy, 1 łyżka rozmarynu, 1/2 łyżki cząbru, 1/2 łyżeczki pieprzu ziołowego, płaska łyżka soli Jak upiec mięso z indyka w rękawie? Czosnek wyciskamy w wyciskarce, przekładamy do miseczki i wlewamy Hodowla Zwierząt Drób Data publikacji Pierwsze dwa tygodnie są najważniejszym okresem w życiu piskląt indyczych. Wymagają szczególnej opieki po przywiezieniu do gospodarstwa, gdyż nowe środowisko wywołuje u nich duży stres. Dlatego czasami rolnicy decydują się na już odchowane ptaki. Starsze są bardziej samodzielne i odporniejsze, więc ich dalszy odchów jest łatwiejszy i bezpieczniejszy. Przygotowanie pomieszczenia dla indycząt trzeba rozpocząć co najmniej tydzień przed ich przywiezieniem do gospodarstwa. Dla 10 indycząt potrzebna jest powierzchnia wychowalni o wielkości 1,5–2 m². Musi ona być sucha, szczelna, dobrze wietrzona, lecz bez przeciągów. Jeżeli pisklęta są małe, całe pomieszczenie na dzień przed ich przybyciem należy ogrzać. Na początku odchowu temperatura w wychowalni powinna wynosić 25°C, dla jednodniówek pod kwoką 37°C. Później, z upływem dni odchowu powinna być zmniejszana o 2°C, aż do osiągnięcia 18°C. Objawy przegrzania piskląt to brak apetytu, niechęć do picia i ruchu, zianie, biały gęsty kałomocz. U starszych indyków brak zachowania stałej temperatury może powodować nierówne przyrosty. Najlepsza ściółka z suchych i czystych wiórów miękkiego drewna Zobacz także Indyki należą do ptaków bardzo wrażliwych na nieodpowiednie warunki utrzymania. Rodzaj ściółki i jej ilość odgrywają bardzo ważną rolę w odizolowaniu zwierząt od posadzki oraz w pochłanianiu wilgoci, która może mieć niekorzystny wpływ na zdrowie indyków. Najlepsze i najbezpieczniejsze są suche i czyste wióry z miękkiego drewna. Układamy je na grubość 5–8 cm. Jeśli korzystamy ze słomy, ścielimy ją na grubość 8–10 cm. Utrzymanie na ściółce jest niewątpliwie najzdrowsze dla ptaków – udowodniono, że korzystnie oddziałuje na ich zdrowie (stawy i mięśnie) oraz aktywność. Jednak zarówno słoma, jak i wióry muszą być suche, niespleśniałe oraz nie mogą pylić. Na ściółce pod promiennikami ustawia się okrągły parawan (im więcej wychowuje się piskląt, tym większą średnicę musi on mieć), który zapobiega rozbieganiu się indycząt po odchowalni. Nie można budować kręgów z kartonów, a raczej z siatki, gdyż nie zaburzy to cyrkulacji powietrza. Około 7. dnia można zrezygnować z parawanów. Jeśli mamy niewiele ptaków, nie musimy budować kręgów, a odgrodzony kawałek pomieszczenia w zupełności wystarczy. Warto prowadzić własny wylęg Możemy również wylęgać indyczęta w swoim gospodarstwie, ale nadają się do tego tylko indyki typu lekkiego i średniociężkiego. Na nasiadki wybiera się indyczki zdrowe, bez pasożytów lub chorób, aby nie przenosić ich na potomstwo. Dobrze jest nasadzić jedno-cześnie dwie indyczki, a indyczęta następnie oddać do wodzenia jednej z nich. Jaja przeznaczane do wylęgu powinny być najświeższe, najwyżej dwutygodniowe. Po zniesieniu, zanim rozpocznie się ich inkubacja, powinny być przez kilka dni przechowywane. Warunki, w jakich przeprowadza się ich magazynowanie, są niezwykle istotne. Zarodek rozpoczyna swój rozwój już w jajowodzie samicy. Po zniesieniu, kiedy jajo trafia do środowiska o niższej temperaturze powietrza, rozwój ten zostaje wstrzymany aż do momentu umieszczenia jaj pod nasiadką lub w inkubatorze. Wszelkie nieprawidłowości w trakcie przechowywania jaj skutkują pogorszeniem wyników wylęgowych. Indyczki podczas wysiadywania jaj karmi się wyłącznie paszą suchą, najlepiej ziarnem jęczmienia wymieszanym z pszenicą i owsem. Nie wolno podawać w tym czasie pasz wilgotnych, po których indyczka wydala rzadki kał, brudząc nim zarówno jaja, jak i ściółkę. Wahania temperatur są niebezpieczne i wywołują silny stres Po wylęgu bezpośrednio pod promiennikiem ciepła w strefie życiowej piskląt należy w pierwszych dniach utrzymywać temperaturę na poziomie 37–38°C. Z kolei na skraju promiennika temperatura powinna wynosić 33–35°C, a na obrzeżach odgrodzonego kręgu – minimum 23–25°C. Wszelkie wahania temperatury są niebezpieczne i wywołują silny stres u indyków. Rośnie wówczas liczba zachorowań. Równomierne rozmieszczenie piskląt pod promiennikiem ciepła świadczy o właściwych warunkach mikroklimatycznych. Jeśli są ściśle skupione pod promiennikiem, oznacza to, że jest im za zimno. Z kolei jeśli usadowiły się przy bokach kręgu, skrzyni lub pomieszczenia, jest im za gorąco. Ważne, aby obok promiennika ciepła albo nad kręgiem umieścić żarówkę, gdyż pisklęta w pierwszych dniach odchowu są płochliwe i często nie dostrzegają wody oraz paszy. Wewnątrz parawanu, ale poza zasięgiem promiennika, należy ustawić karmidła i poidła dla piskląt. Muszą być łatwe do mycia i odkażania. Na jedno pisklę w pierwszej dobie życia przeznacza się ponad 2,5 cm brzegu poidła i karmidła. W pierwszym dniu pisklęta są zdezorientowane i mają trudności ze znalezieniem wody i karmy, dlatego paszę podajemy na płaskich tackach lub na wytłaczankach, by ptaki mogły ją łatwiej znaleźć. Również poidła powinny mieć niski brzeg, by ułatwić pisklętom dostęp do wody. Utrzymując indyki na wybiegu, można obniżyć koszty ich chowu, gdyż bardzo dobrze przyswajają pasze o niższej wartości pokarmowej Indyki powinny korzystać z wybiegu, na którym nie utrzymowano ptaków innego gatunku Od 3. doby możemy zmniejszyć natężenie światła i obniżyć temperaturę. W 4. dniu zaleca się usuwanie zbędnych karmideł i poideł, gdyż ptaki są już zorientowane, gdzie znajduje się pokarm. Nie wolno hałasować, gdyż indyczęta bardzo łatwo się płoszą. Ponadto każda nagła zmiana w ich środowisku wywołuje duży stres. W przypadku pomieszczenia dla dorosłych indyków musimy pamiętać o tym, że chociaż po wykoraleniu są już odporniejsze na chłody, to nadal pozostają wrażliwe na wilgoć i przeciągi. Pomieszczenia powinny być więc usytuowane na suchym gruncie, szczelne, tak aby nie przeciekał przez nie deszcz i nie przewiewał wiatr. Ponadto indykom lekkiego i średniociężkiego typu należy zapewnić grzędy, z których mogą korzystać od 3. tygodnia życia. Korzystanie z nich wzmacnia kondycję i zdrowotność ptaków. W chowie przyzagrodowym istotnym elementem jest także wybieg, który powinien się znajdować blisko indycznika. Młode ptaki przenosi się zazwyczaj na wybieg, gdy są już dobrze opierzone. Indyki powinny korzystać z wybiegu, na którym wcześniej nie utrzymywano ptaków innego gatunku. Należy unikać terenów źle odwodnionych, ponieważ znajdujące się na powierzchni kałuże mogą być przyczyną chorób w stadzie. Utrzymując indyki na wybiegu, możemy obniżyć koszty ich odchowu, szczególnie gdy dokarmiamy je paszami zbożowymi własnej StancelewskaZdjęcie: Archiwum Ten produkt może Ciebie zainteresować Rolnictwo precyzyjne od A do Z Płacisz tylko 25,00 złCena regularna 50,00 zł SPRAWDŹ Mięso z indyka nie zawiera nasyconych lipidów. W rzeczywistości całkowita ilość tłuszczu jest mniejsza niż w przypadku kurczaka. Ponadto poziom cholesterolu jest znacznie niższy. Mimo wszystko nie ma to żadnych poważnych konsekwencji zdrowotnych. Nasycone lipidy nie są uważane za szkodliwe, o ile są tłuszczami typu cis, a nie trans.
Rumiana i chrupiąca skórka, a pod nią soczyste, wilgotne mięso- taka powinna być idealna pierś z indyka. Jak przyrządzić ten rodzaj mięsa, aby otrzymać wymarzony efekt? Zobaczcie 3 sprawdzone sposoby na to, jak zrobić miękką pierś z indyka! Pierś z indyka to bez wątpienia jedno z najsmaczniejszych i najzdrowszych mięs drobiowych. Często spotykamy go na naszych stołach i staje się on już prawie tak popularny, jak mięso z kurczaka. Wiele osób wciąż jednak nie wie jak zrobić miękką pierś z indyka. Chcecie wiedzieć jak smażyć indyka żeby nie był suchy, czym go przyprawić i jakie przybory przygotować? Odpowiedzi na te wszystkie pytania znajdziecie w tekście poniżej! Jak zrobić miękką pierś z indyka? Wstępne porady Mięso z indyka należy do jednych z najzdrowszych mięs, które są drobiem. Można powiedzieć, że ten rodzaj mięsa cieszy się dużą popularnością, choć ciężko będzie nią przewyższyć kurczaka, który jest prostszy w przygotowaniu, tańszy, a przede wszystkim łatwiej dostępny. Jak przygotować pierś z indyka? Indyk przez niektórych uważany jest za mięso, które można zjeść okazjonalnie. Nic w tym dziwnego. Jego przygotowanie wymaga od nas poświęcenia większej ilości czasu, a także większego nakładu pieniężnego niż kurczaka. Mięso z kurczaka w większości przypadków będzie miękkie po przygotowaniu. Tego nie można powiedzieć o mięsie z indyka, które jest twardsze i trzeba się „nagimnastykować”, żeby przygotować miękką pierś z indyka. Na pewno największą różnicą jest smak, który w przypadku indyka jest inny od kurczaka i przez niektórych ludzi określany mianem mięsa o szlachetniejszym wyrazie. Soczysta pierś z indyka będzie nie tylko krucha, lecz także bardzo smaczna przez fakt, że drób, bardzo dobrze przechodzi przyprawami podczas procesu marynowania. Trzeba jednak uważać przy przygotowaniu tego rodzaju mięsa, ponieważ zbyt długie smażenie lub pieczenie może skutkować tym, że nasze mięso będzie „wiórowate”. Jak piec mięso z indyka, żeby nie straciło swojej soczystości? Przede wszystkim warto taką pierś moczyć w mleku, ponieważ mleko nadaje mięsu miękkości, a także soczystości. Jest to jeden z przykładów marynat, których do indyka można stosować wiele i większość z nich sprawi, że nasze mięso będzie soczyste i kruche. Marynata do indyka Każde mięso można przyprawiać i smarować różnymi smakowymi oliwami, ale nic nie da mu takiego smaku jak marynata. Większość marynat sprawia, że nasze mięso będzie bardzo aromatyczne, kruche i soczyste. Indyk to mięso, które jest twardsze od kurczaka więc pozostawienie go w marynacie to obowiązek przed pieczeniem lub smażeniem tego mięsa. Jak zamarynować pierś z indyka, żeby była miękka, soczysta i smaczna? Naszą pierwszą propozycją będzie marynata z mleka, która sprawi, że nasze mięso będzie kruche i soczyste. Co potrzebujemy, żeby przygotować taką marynatę? Oprócz mleka przydadzą się przyprawy, które mają nadać smak indykowi – może być to pieprz, liście laurowe, czosnek, a nawet granulowana papryka słodka, kminek, miód lub sok z cytryny. Najważniejsze jest to, żeby mięso trzymać w takiej marynacie jak najdłużej to możliwe. Dlaczego? Pozwoli mu to wsiąknąć nieco marynaty i się „zaprzyjaźnić” z przyprawami. Najlepiej takie mięso trzymać w chłodnym miejscu przez 24h, jest to ogólnie przyjęty okres, w którym mięso powinno się marynować (bez znaczenia na rodzaj mięsa). Kolejną i dość nietypową propozycją będzie marynata składająca się z kilku składników, które nadadzą mięsu niepowtarzalnego smaku. Lubicie azjatyckie smaki? W pewnością posmakuje wam ta marynata do kurczaka i indyka. Do jej wykonania będzie potrzebować składników, które mogą się kojarzyć z azjatyckimi potrawami, czyli sos rybny, trawa cytrynowa oraz chilli (może być to świeżo pokrojona papryczka lub w proszku/płatkach), a także składniki tzw. dopełniacze, które mają podbić smak marynaty, czyli czosnek, odrobina soku z cytryny oraz papryki słodkiej w proszku. Po 24h trzymania w tej marynacie, nasz indyk jest gotowy do pieczenia. Ostatnią propozycją, będzie słodko-kwaśna marynata. Do jej wykonania potrzebujemy nieco imbiru, miodu, sosu sojowego oraz soku z jakiegokolwiek cytrusa (najlepiej, żeby była to cytryna). Miękka pierś z indyka wyjęta z takiej marynaty będzie nieco brązowa, ale to nic dziwnego – sos sojowy skutecznie zmieni barwę mięsa, dzięki czemu możemy być pewni, że pierś wsiąknęła marynatę. Przejdźmy do pieczenia naszego zamarynowanego indyka. Sposób pieczenia indyka Jak przyrządzić pierś z indyka? Istnieje na to wiele sposobów, a najpopularniejszym z nich jest użycie piekarnika. Takie mięso można jeszcze piec nad ogniem lub na grillu, choć nie podczas każdej pory roku możemy to zrobić, więc skupmy się tylko na pieczeniu w piekarniku. Soczysta pierś z indyka na pewno wyjdzie nam, gdy upieczemy ją w brytfance z odrobiną marynaty, w której indyk przeleżał cały dzień. Jak zrobić miękką pierś z indyka w inny sposób? Można go również upiec na ruszcie w piekarniku. Indyka można również przyrządzić w taki sam sposób jak kurczaka, lecz najbardziej polecamy na piwie, choć wtedy mięso z indyka nie będzie tak miękkie, ponieważ nie powinno się wtedy go marynować. Dlaczego? Smak piwa może się nie przegryźć przez marynatę. Pierś z indyka można również piec z różnymi warzywami, które mogą nie tylko zwilżyć powierzchnię piersi, lecz także mogą wspólnie z marynatą stworzyć pewnego rodzaju „sos własny”. Najlepszym sposobem takiego pieczenia jest wykorzystanie mlecznej marynaty, do której dodamy „mini” marchewki, oraz odrobinę śmietany. Tak przyrządzona pierś z indyka będzie bardzo krucha i smaczna, a sam sos własny zrobi prawdziwą furorę – będzie on mleczny, słodki (przez marchewki), a także będzie posiadać mięsną nutę, dzięki sokom puszczonym przez indyka. Innym pysznym pomysłem jest rolada z indyka, wypełniona pysznym nadzieniem. Aby taka pieczeń była jeszcze smaczniejsza, warto owinąć ją z wierzchu plastrami boczku. Ten prosty trik doda indykowi nie tylko smaku i aromaty, ale także uchroni go przed wysychaniem podczas pieczenia, sprawiając, że mięso będzie idealnie wilgotne i soczyste. Czas pieczenia indyka Każde mięso wymaga innego potraktowania. W przypadku pieczenia indyka jest inaczej niż w przypadku jakiegokolwiek innego drobiu. Indyka powinno piec się na dwa razy – najpierw przez 30 min w temperaturze 220ºC, żeby następnie zmniejszyć temperaturę do 170 – 180ºC i piec go przez następne trzy godziny. Co jakiś czas warto uchylić drzwiczki piekarnika (żeby cała wilgoć z komory piekarnika się ulotniła), a także posmarować go roztopionym masłem, albo żółtkiem (nada to złocistego koloru skórce indyka). Oczywiście temperatura i czas pieczenia, zależny jest od użytej marynaty, a także od parametrów samego piekarnika oraz użytego trybu pieczenia.
indyk nadziewany kasztanami, które, wbrew temu, co mówi się w Polsce, wcale nie są najlepsze na placu Pigalle. Potem serwuje się np. mus czekoladowy i do niego wino deserowe. Uważam jednak, że w święta wcale nie musimy się ściśle trzymać tradycji.
Drób to ptactwo domowe hodowane ze względu na mięso, pierze i jaja. Główny Urząd Statystyczny podaje, że zaliczamy do tej grupy drób kurzy (brojlery, kury, koguty, kury nioski), indyki, gęsi, kaczki, perliczki, przepiórki, strusie, pawie, łabędzie i gołębie. W dzisiejszym artykule skupimy się na mięsie z kurczaka, indyka i kaczki. Poznacie jego wartości odżywcze i dowiecie się, który drób wybrać. Omówimy wady i zalety oraz z czym komponują się wymienione rodzaje drobiu. Zapraszam! Spis treści Jaki drób Polacy jedzą najchętniej?Charakterystyka mięsaKurczakIndykKaczkaPorównanie wartości odżywczychKalorycznośćJak przyrządzać drób?Tradycyjne potrawyPodsumowanie Jaki drób Polacy jedzą najchętniej? Spożycie i produkcja drobiu w Polsce (dane pochodzą ze Strategii promocji dla branży mięsa drobiowego na rok 2022) Według danych Głównego Urzędu Statystycznego w 2020 roku produkcja drobiu w Polsce wyniosła 3 187 tys. ton. W 2019 roku osiągnęła 3 079 tys. ton. Nastąpił więc wzrost o 3,5% w porównaniu z poprzednim rokiem. Polska od 2014 roku jest liderem w produkcji drobiarskiej wśród krajów Unii Europejskiej. Mięso kurcząt stanowiło 82,6% całej polskiej produkcji. Mięso z indyków osiągnęło 15%, a kaczek i gęsi 2,4%. Instytut Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej (IERiGŻ) szacuje, że w 2020 roku spożycie drobiu w Polsce wyniosło 31,0 kg na osobę. Było też o 1,0 kg wyższe niż w roku 2019. IERiGŻ przewiduje spadek w produkcji i spożyciu mięsa drobiowego w Polsce w roku 2021. Drób stanowi ponad 1/3 całkowitego spożycia mięsa i przetworów mięsnych. Jego spożycie w Polsce znacznie przekracza średnie spożycie w Unii Europejskiej. W roku 2019 przeciętny Polak zjadł o ponad 4 kg drobiu więcej, niż wynosi średnia spożycia na osobę w UE. Charakterystyka mięsa drobiowego Na początku wytłumaczmy kilka pojęć. Brojler to młoda kura, kaczka lub indyk intensywnie tuczone i przeznaczone na ubój. W krótkim czasie osiągają duży przyrost masy, dzięki czemu ich produkcja jest tania. Natomiast kapłon to wykastrowany i specjalnie utuczony młody kogut. Udział mięsa drobiowego w diecie ludzi na całym świecie rośnie. Jest to mięso w pewien sposób wyjątkowe, ponieważ w przeciwieństwie do wołowiny i wieprzowiny nie podlega religijnym ograniczeniom [2]. Postrzegane jest jako zdrowsze, niż mięso świni czy krowy. Dodatkowo produkty drobiowe mają niski koszt produkcji, są łatwe i szybkie w przygotowaniu. Stosunkowo niska cena, tradycja spożywania oraz walory smakowe sprawiają, że wielu z nas je drób codziennie. Pojęcie „mięso drobiowe” często jest zamiennie stosowane z pojęciem „białego mięsa”. Należy jednak zwrócić uwagę, że mięso białe to mięso z piersi ptaków grzebiących (np. kurczaki, indyki) [2]. Natomiast mięso czerwone znajdziemy w mięśniach nóg wszystkich gatunków oraz w piersiach ptactwa wodnego (np. kaczki, gęsi) [2]. Kurczak Zapewne ze wszystkich omawianych przeze mnie rodzajów drobiu kurczak pojawia się na waszych stołach najczęściej. Mięso kurczaka jest zazwyczaj kruche i delikatne, ponieważ brojlery są zabijane w młodym wieku. Konsumenci lubią też mięso kapłonów, oceniają je wyżej niż piersi brojlerów czy kurcząt z wolnego wybiegu [2]. Dziś mięso kapłona jest jednym z najdroższych mięs [2]. W 2015 roku agencja badawcza TNS przeprowadziła badanie zwyczajów i postaw konsumenckich. Wykazało ono, że do podstawowych zalet mięsa kurcząt według badanych należy delikatność, smak, zawartość tłuszczu, łatwość przygotowania i przystępna cena [1]. Niestety konsumenci obawiają się o zawartość antybiotyków, hormonów czy GMO w mięsie [1]. Indyk Mięso z indyka postrzegane jest jako bogate źródło białka. Polecane jest przez wielu dietetyków ze względu na niską zawartość tłuszczu. Niestety ma małą wartość sensoryczną. Jest dość twarde i suche, co może być spowodowane długim okresem tuczenia osobników. Mięso z indyka może świetnie zastąpić kurczaka w większości potraw. Indycze mięso polecane jest dzieciom i osobom starszym, ponieważ jest lekkostrawne i rzadko powoduje alergie. Kaczka Kaczki hodowane są na całym świecie, jednak największą popularnością cieszą się w Azji. Najbardziej znaną rasą w Polsce jest kaczka pekin. Mięso kaczki pewnie większości z was nie kojarzy się ze zwykłym obiadem. Spożywamy ją raczej sporadycznie, najczęściej pojawia się na uroczystych obiadach i w okresie świątecznym. Może się nam to kojarzyć z wysokimi walorami smakowymi kaczki. Niestety mięso to, głównie z powodu ciemnego koloru, nie jest wysoko oceniane. Duże znaczenie dla smaku kaczki i innego ptactwa wodnego ma przyrządzanie go ze skórą i tłuszczem podskórnym. Piersi pozbawione tych elementów będą miały niską zawartość tłuszczu, będą suche i twarde. Jaki drób jest zatem najsmaczniejszy? Analizę sensoryczną produktu często wykonuje się za pomocą zmysłów, czyli metodą organoleptyczną. Każdy z nas dokonuje takiej oceny już w sklepie. Wybieramy produkt, kierując się wzrokiem, zapachem czy dotykiem. W jednym z badań, które za chwilę przedstawię, stwierdzono, że prawdziwa ocena aromatu, smaku, kruchości i soczystości jest możliwa tylko przez niewidomych. Osobom tym wzrok nie zakłóca innych zmysłów. Przeprowadzono badanie sensoryczne gotowanego mięsa z piersi i nóg różnych gatunków drobiu. Walory mięsa oceniały osoby widzące i niewidome. Badanie wykazało, że inne zmysły rekompensują brak wzroku. Dodatkowo wyostrzone zmysły umożliwiają dokładniejszą ocenę sensoryczną pod kątem zapachu, kruchości i soczystości. Wysnuto stwierdzenie, że najbardziej pożądanym mięsem drobiowym są piersi brojlerów i kapłonów, a następnie perliczek. Niższe oceny otrzymało mięso ptactwa wodnego, czyli gęsi i kaczki. Najniższe noty przyznano gotowanemu mięsu strusia [2]. Wyniki badania potwierdziły niską jakość sensoryczną mięsa indyczego. Wartości odżywcze drobiu – porównanie Tabela porównawcza wartości odżywczych na 100 g części jadalnych (na podstawie Wartość odżywcza wybranych produktów spożywczych i typowych potraw) Dróbwartość energetyczna (kcal)białko ogółem (g)tłuszcz (g)nasyconejedno- i wielonienasyconecholesterol (mg)węglowodany (g)Kurczak, tuszka15818,69,32,625,87750Indyk, tuszka129176,82,223,81740Kaczka, tuszka31113,528,67,3919,22760 Mięso drobiowe jest cennym źródłem pełnowartościowego białka zwierzęcego oraz wszystkich aminokwasów egzo- i endogennych [4]. Zawartość białka w mięsie drobiu waha się w granicach od 18 do 25% [4]. Jak widać w powyższej tabeli, najwięcej białka znajdziemy w kurczaku, choć indyk również jest jego dobrym źródłem. Nic dziwnego, że często mówi się, że atrybutem osób z siłowni będących „na masie”, jest kurczak z ryżem. Na zawartość białka ma dodatkowo wpływ gatunek, wiek osobnika, system chowu i żywienie oraz część tuszki. W mięśniach piersiowych jest od 0,5 do 4,9% więcej białka niż w mięśniach udowych [4]. Kurczaki wolno rosnące mają więcej białka oraz mniej wody i tłuszczu niż te tuczone intensywnie. Drób grzebiący odkłada mniej tłuszczu niż ptactwo wodne. W porównaniu z tłuszczem ssaków, tłuszcz ptactwa drobiowego ma dobry profil kwasów tłuszczowych. Charakteryzuje się korzystną relacją wielonienasyconych kwasów tłuszczowych do nasyconych [4]. Dużo więcej kwasów tłuszczowych niż kurczak czy indyk ma kaczka. Wartość cholesterolu jest porównywalna dla wszystkich pokazanych mięs. Zawartość witamin w mięsie drobiowym jest niewielka. Kaloryczność Jak widać w tabeli, przewaga mięsa kaczki w tej kwestii jest znacząca. Tuszki kurczaka i indyka mają dość mało kalorii w 100 g. Mięso drobiowe z ud i podudzi charakteryzuje się zwiększoną o 15-20% wartością energetyczną [4]. tycoon751 / 123RF Jak przyrządzać drób? Pewnie każdy, kto je mięso, umie przygotować choć jedno danie z kurczaka. Jest to mięso bardzo uniwersalne. Robimy z niego kotlety, buliony, dodajemy do sałatek, smażymy, pieczemy, grillujemy, dusimy. Łączymy z ryżem, makaronem i ziemniakami. Podajemy na zimno i gorąco. Jemy piersi, udka, skrzydełka i podroby — wątróbkę, żołądki czy serduszka. Pomimo że sam kurczak ma dość niewiele kalorii, należy uważać na panierki i sosy. Mogą być one zdradliwe i znacznie podnieść kaloryczność potrawy. Do kurczaka pasuje większość warzyw. Kaczka jest najczęściej pieczona w całości, nadziewana lub nie. Dzień przed pieczeniem warto ją zamarynować. W związku z dużą zawartością tłuszczu mięsa kaczki nie trzeba podlewać olejem czy dodawać innego tłuszczu do pieczenia. Warto natomiast wlać odrobinę wody do naczynia. Temperatura powinna być względnie niska, ok. 180 Kaczkę ważącą 2,5 kg powinno się piec przez około półtorej godziny. W trakcie pieczenia nie powinno się otwierać piekarnika ani nakłuwać mięsa, bo może je to wysuszyć. Dobrze znana jest kaczka pieczona z jabłkami. Natomiast piersi z kaczki najlepiej smakują krótko smażone. Na polskich stołach kaczka pojawia się też w formie rosołu, pasztetu czy tradycyjnej czerniny. Do jej mięsa pasuje wino oraz sosy owocowe. Z indyczego mięsa można przygotować bardzo różnorodne potrawy. Przyrządzając je, należy uważać, aby go nie przesuszyć. Indyka można podawać smażonego lub pieczonego. Mięso z piersi nie nadaje się do potraw, w których obróbka termiczna trwa długo. Niepolecane jest gotowanie zup czy duszenie. Mięso robi się wtedy suche i pozbawione smaku. Chcąc uzyskać soczyste mięso, warto pamiętać, że mięso z nóg jest bardziej soczyste niż z piersi. Poddawanie mięsa za długiej obróbce cieplnej może je wysuszyć. Sous-vide Dużo mówi się o zaletach gotowania czy pieczenia drobiu w plastikowym woreczku. Metoda sous-vide (z francuskiego „w próżni”). Polega na gotowaniu potrawy w torebce próżniowej i poddaniu kąpieli wodnej. Gotowanie sous-vide jest lepsze niż tradycyjne, bo pozwala poprawić właściwości organoleptyczne mięsa, szczególnie tego twardszego [3]. Istotne jest dobranie odpowiedniego czasu i temperatury gotowania. Przyrządzanie piersi kurczaka metodą sous-vide pozwala ograniczyć utratę wody i poprawić smak oraz konsystencję mięsa. Optymalne parametry to przez 2-3 godziny [3]. Od czego zależy smak drobiu? Przyjmuje się, że o smaku mięsa drobiowego w największym stopniu decydują białka, nukleotydy, kwas glutaminowy oraz aminokwasy siarkowe, seryna, lizyna, izoleucyna [4]. Duże znaczenie odgrywa też sposób hodowania i żywienie osobników. Mięso starszych ptaków ma intensywniejszy, bardziej typowy dla określonego gatunku smak i zapach. W przypadku mięsa młodego drobiu, szczególnie kurcząt brojlerów, są one słabiej odczuwalne. Smak ulega zmianom wraz ze wzrostem temperatury. Dodatkowo mięso drobiowe jest dość podatne na przyprawy. Jakie zioła dobrać do drobiu? Wiele osób przyrządza kurczaka z przyprawą curry. Dobrze sprawdzą się też zioła — bazylia, czosnek, estragon, koperek, liść laurowy, oregano, pieprz, rozmaryn czy ziele angielskie. Można ich użyć do marynowania mięsa lub dodać do pieczenia. Do drobiu pasuje również wiele sosów, które podkręcą smak i inne walory mięsa. Tradycyjne potrawy z drobiu Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi opublikowało listę produktów tradycyjnych, na której nie zabrakło dań z kurczaka, indyka i kaczki [5]. Przed Wami kilka z nich. Czernina Zapewne każdy zna to danie z „Pana Tadeusza”. Potrawa ta została zaserwowana Jackowi Soplicy przez Horeszków. W dawnej Polsce podanie czarnej polewki, mężczyźnie starającemu się o rękę dziewczyny, oznaczało odmowę. Czernina (zwana też czarniną czy czarną zalewajką) to ciemnobrunatna zupa z suszonymi owocami, gotowanymi warzywami i kawałkami mięsa. W smaku jest słodko-kwaśna. Wywar przyrządza się z kości i podróbek kaczki lub gęsi. Dodaje się do tego świeżą krew utrwaloną octem. Całość podprawia się zawiesiną z mąki. Dla smaku dodaje się suszone śliwki i jabłka oraz przyprawia się cynamonem, goździkami i pieprzem. Czerninę podawać można z łazankami lub kluseczkami. Została wpisana na listę w 2008 roku jako danie z województwa wielkopolskiego. Owijunki Owijunki to kacze lub gęsie podroby – żołądek, serce i czasami wątróbka. Kroi się je na pół i nadziewa na kaczą lub gęsią łapkę, a następnie owija jelitem. Całość się gotuje. Najczęściej podaje się je z ziemniakami i surówką. Zostały wpisane na listę produktów tradycyjnych w 2015 roku jako danie z Kujaw. Kiełbasa myśliwska z indyka Na listę ministerstwa trafiła w 2018 roku. Kiełbasa ta pochodzi z województwa lubuskiego, a konkretnie z gminy Sławy. Rozdrobione mięso indyka przyprawia się głównie czosnkiem i jałowcem. Następnie nadziewa się masę w osłonki, a potem wędzi i piecze w gorącym dymie. Peerelka Peerelka, czyli wolańska kura nadziewana, to danie z województwa małopolskiego. Została wpisana na listę w 2014 roku. Danie to wywodzi się z PRL-u. Aby przygotować peerelkę potrzebujemy: kurę, mielone mięso wieprzowe, filet z kurczaka, płatki kukurydziane, jaja, natkę pietruszki, oliwę oraz przyprawy. Marynowana kura jest nadziewana farszem z mielonej wieprzowiny, który przekłada się pasami filetu z kurczaka. Następnie piecze się ją w piekarniku. Całość dekoruje się masą z białego sera uformowaną w kształt głowy z szyją i kupra. Detale wykonuje się z warzyw (marchwi, czerwonej papryki) i liści (np. gałązki kopru czy bukszpanu). Peerelka odgrywała rolę wędliny na zimno i dania obiadowego. Podsumowanie To od nas zależy, jakie mięso drobiowe wybierzemy. Pomiędzy kurczakiem, indykiem czy kaczką jest kilka różnic. Najważniejsze są nasze odczucia smakowe oraz rodzaj potrawy, do której chcemy użyć danego mięsa. Bibliografia: Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa (2021). Strategia promocji dla branży mięsa drobiowego na rok 2022Damaziak, K., Stelmasiak, A., Riedel, J., Zdanowska-Sąsiadek, Ż., Bucław, M., Gozdowski, D., & Michalczuk, M. (2019). Sensory evaluation of poultry meat: A comparative survey of results from normal sighted and blind people. PloS one, 14(1), C. H., Lee, B., Oh, E., Kim, Y. S., & Choi, Y. M. (2020). Combined effects of sous-vide cooking conditions on meat and sensory quality characteristics of chicken breast meat. Poultry science, 99(6), 3286– A., Ormian, M., & Sokołowicz, Z. (2018). Cechy kształtujące jakość mięsa drobiowego. Postępy Techniki Przetwórstwa Spożywczego, 2, 90–
Jak wskazuje StillTasty.com, jeśli indyk ma kwaśny zapach i / lub śluzowatą konsystencję, prawdopodobnie nie jest już dobry – bez względu na datę na opakowaniu. Jeśli więc wąchasz swojego indyka i wydaje ci się, że coś jest nie tak, to teraz jest czas, aby go rzucić i wybrać coś innego do ugotowania na obiad lub do zamrożenia.
Z przyrządzeniem piersi indyka miewam przeważnie ten sam dylemat, zwykle nie jestem pewna jak ją przygotować by była bardziej soczysta. Ten gatunek mięsa jest dość suchy, przez co ciężko mi wydobyć z niego coś wyjątkowego. Dzięki wstępnemu podsmażeniu i zamknięciu soków w mięsie, a następnie duszeniu mięsa w sosie, pierś z indyka nabiera soczystości. Kotleciki są delikatnie kruche, jednak nie dusząco suche. Sos z tartą marchewką nawilża kotleciki z piersi indyka, niczym balsam. Indyk duszony w sosie z marchewką, serwowany z gotowanym ryżem to pomysł na prosty, klasyczny obiad, który zawsze wychodzi przepyszny. Kotleciki z indyka duszone w delikatnym sosie Danie: GłówneKuchnia: PolskaTrudność: Łatwe Tryb podświetlenie ekranu Delikatne kotleciki z indyka duszone w sosie z tartą marchewką. Pyszne danie obiadowe z piersią indyka w roli głównej. Składniki: INDYK W SOSIE1 pierś z indyka (700 – 800 g)3 ząbki czosnku sól i pieprz800 ml bulionu na jarzynach i szyi z indyka (składniki poniżej)2 marchewki1 mała żółta cebula150 ml słodkiej śmietanki 30 %1 czubata łyżeczka mąki pszennej1 czubata łyżeczka mąki ziemniaczanej3 łyżeczki oleju rzepakowego do smażeniaBULION NA SZYI Z INDYKA1 szyja z indyka3 marchewki1 pietruszka kawałek selera1 cebula kawałek pora3 ziela angielskie3 liście laurowe1 kostka rosołowa warzywna lub warzywno – drobiowaDODATKOWO DO PODANIA2 woreczki białego ryżu tarte buraki ćwikłowe Sposób przygotowania: BULION NA SZYI Z INDYKARozpocznij od przygotowania bulionu. Do garnka włóż szyję z indyka oraz wszystkie jarzyny. Marchewkę i pietruszkę pokrój w talarki, przygotuj też kawałek korzenia selera – włoszczyzny celowo nie obieraj ze skórki. Cebulę obierz z łupiny, kawałek pora oczyść z ewentualnych zanieczyszczeń taki jak ziemia wewnątrz ziele angielskie i liście laurowy. Wlej do garnka 1 litr chłodnej wody, przykryj pokrywką. Gotuj na małej mocy palnika przez 1,5 godziny, bulion powinien delikatnie pyrkać. W międzyczasie zdejmuj szumowiny, ewentualne ubytki wody uzupełnij bulion przecedź przez sitko lub wyjmij mięso i jarzyny łyżką cedzakową. Ostatecznie potrzebujesz około 800 ml gorącego, klarownego rosołu. Dodaj do niego 1 kostkę W SOSIEPierś z indyka pokrój w cienkie plastry o grubości 1 – 1,5 centymetra. Kotleciki oprósz po obu stronach solą, pieprzem oraz natrzyj czosnkiem przeciśniętym przez patelni rozgrzej olej rzepakowy i obsmaż na nim plastry indyka po obu stronach, do ścięcia mięsa i delikatnego zarumienienia. Tak przygotowane mięso przełóż do delikatnie gotującego się bulionu i gotuj przez kolejne 25 tej samej patelni podsmaż poszatkowaną cebulę, po chwili dodaj marchewkę startą na grubych oczkach tarki i smaż jeszcze przez chwilę. Podsmażone warzywa dodaj do gotującego się mięsa w bulionie. Wszystko razem gotuj jeszcze 5 śmietanki 30 % wsyp mąkę pszenną i ziemniaczaną, wymieszaj nie pozostawiając żadnych grudek. Jeśli ciężko jest pozbyć się grudek, możesz odstawić wstępnie wymieszaną śmietankę z mąkami na 10 minut i po tym czasie podjąć ponowną próbę mieszania. Tak przygotowaną śmietanę przelej do gotującego się bulionu z mięsem, wymieszaj i gotuj kilka minut aż sos się zagęści. Uwagi: Duszonego indyka w sosie z tartą marchewką podawaj z ugotowanym białym ryżem i burakami ćwikłowymi z chrzanem. To najlepsze połączenie.

Podczas karmienia piersią. Ponieważ indyk jest produktem hipoalergicznym, polecany jest kobietom w okresie laktacji. Wraz z mlekiem matki dziecko otrzymuje wiele pożytecznych składników odżywczych, takich jak wapń, który jest potrzebny do tworzenia tkanki kostnej, a także pierwiastki śladowe, które mają korzystny wpływ na rozwój mózgu.

- Chciałabym mojemu dziecku podać mięso indyka. Słyszałam, że jest zdrowsze, ponieważ indyki nie otrzymują takich dużych dawek antybiotyków jak kurczaki. Czy mogę bez obaw podać to mięso swojemu dziecku? - napisała do nas czytelniczka. Sprawdzamy, czym różni się mięso indyka od mięsa kurcząt. Zobacz film: "Poznaj fakty o rozwoju dwulatka" spis treści 1. Mięso indycze a antybiotyki 2. Czy mięso z indyka jest zdrowe? Opinia, zgodnie z którą mięso indyków ma być zdrowsze od kurzego, od wielu lat krąży wśród młodych mam. Kobiety przekazują sobie informacje, że kurczęta były rzadziej karmione antybiotykami i przyjmowały mniej hormonów wzrostu. Ile jest w tym prawdy? 1. Mięso indycze a antybiotyki Jak podkreślają specjaliści ani w mięsie kurcząt, ani w mięsie indyków, w momencie, gdy trafiają na półkę sklepową, nie ma antybiotyków i hormonów. Stosowanie hormonów w chowie drobiu jest całkowicie zakazane, a używanie antybiotyków jest ściśle regulowane przez prawo i dozwolone tylko wtedy, gdy ptaki trzeba leczyć. Po przyjęciu leków obowiązuje dwutygodniowy okres karencji. Dopiero po tym czasie ptaki trafiają do uboju. Nie ma więc mowy o tym, by indyk miał mniej tych substancji w mięsie niż kurczak, ponieważ mięso żadnego z gatunków takich substancji nie ma prawa zawierać. "Przy produkcji wszelkich gatunków drobiu na dużą skalę na nowoczesnych fermach stosowana jest naturalna dieta, na którą składa się kukurydza i produkty przetwórstwa kukurydzy, wysokobiałkowa i wysokojakościowa śruta sojowa, inne zboża, takie jak pszenica, jęczmień i owies, oraz minerały, witaminy i inne dodatkowe składniki, które w optymalny sposób zaspokajają żywieniowe potrzeby konkretnych gatunków ptaków" – czytamy na stronie Krajowej Rady Drobiarskiej. Stosowanie hormonów, tak jak i antybiotyków, przy produkcji drobiu jest nielegalne, a poza tym – nieskuteczne i nieopłacalne. Nie prowadzi to bowiem do przyspieszonego wzrostu. Nie ma tutaj drogi na skróty. Indyk potrzebuje trochę innych proporcji składników pokarmowych w poszczególnych okresach wzrostu, który trwa znacznie dłużej niż u kurczaka. Samo tempo wzrostu jest podobne – tylko kurczak jest ptakiem mniejszym w swojej dorosłości i dlatego jego chów trwa krócej. Jednak w samym procesie chowu nie ma elementów, które sprawiałyby, że mięso indycze jest bardziej akceptowalne jako pierwsze mięso dla niemowląt. Oba rodzaje drobiu: i indyka i kurczaka poleca się w diecie najmłodszych. Mięso indyka ma jednak nieco inny profil odżwczy niż mięso kurze. Charakteryzuje się - zwłaszcza jeśli mówimy o filecie z piersi indyczej - mniejszą zawartością tłuszczu niż inne gatunki mięsa, nawet go porównamy go do piersi kurzej. 2. Czy mięso z indyka jest zdrowe? Mięso z indyka ma nieco inny profil odżwczy niż mięso kurze. Charakteryzuje się mniejszą ilością kwasów tłuszczowych. - Proporcje pomiędzy kwasami omega-3 a omega-6 są bardzo korzystne. I to właśnie te proporcje są kluczowe do prawidłowego rozwoju małych dzieci, ponieważ mają wpływ na funkcjonowanie mózgu. Mięso indycze jest bogate także w witaminy z grupy B (B3, B6 i B12) oraz cynk i selen – wyjaśnia Małgorzata Leszczyńska, ekspert z Krajowej Rady Drobiarskiej – Izby Gospodarczej, psychodietetyk. Indyk ma także nieco więcej doskonale przyswajalnego białka (posiadającego komplet aminokwasów egzogennych). Niska zawartość tłuszczu i wysoka zawartość białka sprawiają, że jest ono lekkostrawne, a składniki odżywcze są lepiej przyswajane przez małe organizmy. - Mówi się też, że mięso z indyka uczula rzadziej niż kurze – informuje Leszczyńska. - Ale tu różnice nie są oczywiste. Uczulić może każdy produkt. Za najczęściej uczulające rodzaje mięsa uważana jest wołowina i wieprzowina, najmniej alergizujący jest królik i indyk – podsumowuje. Rekomendowane przez naszych ekspertów polecamy Zobacz galerię (13 zdjęć) Potrawka z indyka to pomysł na bardzo smaczny obiad, przy którym się nie napracujesz. Proponuję sprawdzony i prosty przepis na to danie w delikatnej, nieco dietetycznej i pysznej wersji. Taka potrawa jest sycąca, pożywna, ale nie za ciężka. Podana z ziemniaczkami i surówką z pewnością posmakuje każdemu Składniki Liczba porcji została zmieniona. Czas przygotowania może być inny. Więcej informacji na temat wielkości porcji znajdziesz ingredient_quantity recipe ingredient 2 łyżeczek Musztarda sarepska Porady & triki Pamiętaj, że jeśli liczba porcji zostanie zwiększona, czas gotowania może się wydłużyć! Używaj wody i przypraw oszczędniej, zawsze możesz dodać ich więcej w późniejszym etapie. Kopiuj składniki Wybierz z listy składników Kopiuj Wartości odżywcze Wartość energetyczna kcal Wartości w przeliczeniu na 1 porcję Indyk to jedno z najczęściej polecanych mięs, szczególnie dla tych, którzy dbają o linię. Aby to chude mięso pozostało soczyste i pyszne, przygotuj je w aromatycznej marynacie musztardowej z bazylią i pieprzem cytrynowym. Im dłużej będziesz marynować pierś indyka, tym lepiej przejdzie ona smakiem przypraw, więc wstaw je do lodówki na minimum 1 godzinę. A jeszcze lepiej - na całą noc! Potem marynowaną pierś z indyka wystarczy usmażyć i podać z puree ziemniaczanym lub - w wersji light - puree z selera. Musztardę wymieszać z oliwą, octem, bazylią i pieprzem cytrynowym. Do marynaty włożyć mięso, odstawić na min. 1 godzinę do lodówki. Mięso kłaść na rozgrzany na patelni olej. Smażyć na niewielkim ogniu na rumiano z obu stron. Usmażone mięso kroić w plastry. Podawać np. z puree z ziemniaków. Krok 1 z 4 Musztardę wymieszać z oliwą, octem, bazylią i pieprzem cytrynowym. Krok 2 z 4 Do marynaty włożyć mięso, odstawić na min. 1 godzinę do lodówki. Krok 3 z 4 Mięso kłaść na rozgrzany na patelni olej. Smażyć na niewielkim ogniu na rumiano z obu stron. Krok 4 z 4 Usmażone mięso kroić w plastry. Podawać np. z puree z ziemniaków. Przepis w formacie PDF ZE ZDJĘCIAMI Zgoda na przejście na stronę zewnętrzną Kliknąłeś link, który prowadzi do strony zewnętrznej. Pamiętaj, że nie ponosimy odpowiedzialności za treści tam zamieszczane. Więcej o naszej polityce przeczytasz tutaj. lite Dziękujemy za ocenę! Czekamy na Twoją recenzję! Oceniłeś już ten przepis/produkt. Podziel się swoją opinią. Wystaw ocenę, zaznaczając odpowiednią liczbę gwiazdek. Zarejestruj się na i zyskaj więcej! Więcej przepisów

Celem jest, aby w każdym słoiku zmieściło się jak najwięcej mięsa. Aby przygotować się do puszkowania, musisz usunąć z indyka kości i pokroić go na kawałki. Musisz też oddzielić tłuszcz od mięsa. Kiedy już to zrobisz, możesz przełożyć mięso do czystych słoików. Są dwie metody puszkowania indyka: pakowanie na gorąco i

Składniki Liczba porcji została zmieniona. Czas przygotowania może być inny. Więcej informacji na temat wielkości porcji znajdziesz ingredient_quantity recipe ingredient Porady & triki Pamiętaj, że jeśli liczba porcji zostanie zwiększona, czas gotowania może się wydłużyć! Używaj wody i przypraw oszczędniej, zawsze możesz dodać ich więcej w późniejszym etapie. Kopiuj składniki Wybierz z listy składników Kopiuj Wartości odżywcze Wartość energetyczna kcal Wartości w przeliczeniu na 1 porcję Prosty przepis na pieczoną, marynowaną pierś z indyka – indyka odstawiamy na całą noc w charakternej, orientalnej marynacie przyrządzonej z czosnku, papryczki chili, kurkumy, sosu sojowego i oleju, a następnie całość pieczemy. Indyka w marynacie czosnkowo-paprykowej podajemy pokrojonego w plastry i w towarzystwie ulubionych dodatków, np. kaszy lub ziemniaków. Czosnek i papryczkę (bez pestek) drobno posiekać, wymieszać z olejem, solą, chili, kurkumą i sosem sojowym. W marynacie zamoczyć mięso i odstawić na noc do lodówki. Mięso przełożyć razem z marynatą do naczynia do zapiekania. Piec w 180 stopniach przez ok. 40 minut. Upieczone mięsko kroić w plastry. Krok 1 z 4 Czosnek i papryczkę (bez pestek) drobno posiekać, wymieszać z olejem, solą, chili, kurkumą i sosem sojowym. Krok 2 z 4 W marynacie zamoczyć mięso i odstawić na noc do lodówki. Krok 3 z 4 Mięso przełożyć razem z marynatą do naczynia do zapiekania. Piec w 180 stopniach przez ok. 40 minut. Krok 4 z 4 Upieczone mięsko kroić w plastry. Przepis w formacie PDF ZE ZDJĘCIAMI Zgoda na przejście na stronę zewnętrzną Kliknąłeś link, który prowadzi do strony zewnętrznej. Pamiętaj, że nie ponosimy odpowiedzialności za treści tam zamieszczane. Więcej o naszej polityce przeczytasz tutaj. lite Dziękujemy za ocenę! Czekamy na Twoją recenzję! Oceniłeś już ten przepis/produkt. Podziel się swoją opinią. Wystaw ocenę, zaznaczając odpowiednią liczbę gwiazdek. Zarejestruj się na i zyskaj więcej! Więcej przepisów
Udziec z indyka pieczony to świetny pomysł na posiłek na święta, na przykład na obiad z okazji urodzin, a także …. 15 + 80 min łatwy 10 153 kcal. Udziec z indyka duszony z warzywami. 20 + 60 min łatwy 6 193 kcal. Udziec z indyka duszony. 20 + 60 min łatwy 6 212 kcal. Udziec z indyka. 20 + 75 min łatwy 4 434 kcal.
Po 30 minutach zmniejszamy temperaturę do 180 stopni C i pieczemy indyka w zależności od jego wagi (licząc około 15-20 minut na każdy jego kilogram). Co 15 minut podlewamy indyka zbierającym się na dnie brytfanny sosem, a średnio co trzeci raz polewamy mięso także odrobiną pozostałej glazury z miodu i wina.
AQJQKu.
  • jooe0zx4bi.pages.dev/39
  • jooe0zx4bi.pages.dev/98
  • jooe0zx4bi.pages.dev/51
  • jooe0zx4bi.pages.dev/79
  • jooe0zx4bi.pages.dev/91
  • jooe0zx4bi.pages.dev/18
  • jooe0zx4bi.pages.dev/62
  • jooe0zx4bi.pages.dev/43
  • co mówi indyk do indyka